Α. ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Επιμέλεια ύλης: Σοφία Γεωργακοπούλου, Δικηγόρος, ΜΔΕ Εργατικού Δικαίου
Κ.-Ε. Αποστολοπούλου, «Η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας στον τομέα της απασχόλησης και της εργασίας», (Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, 2022).
Η μονογραφία ασχολείται συστηματικά με το ζήτημα των ηλικιακών διακρίσεων, αναλύοντας τον Ν. 4443/2016 υπό το πρίσμα του ενωσιακού δικαίου, ιδίως της Οδηγίας 2000/78. Είναι δομημένη σε τρία βασικά μέρη. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στην νομοθετική απαγόρευση των ηλικιακών διακρίσεων, το πεδίο εφαρμογής της και τις επιμέρους μορφές διάκρισης. Στο δεύτερο μέρος εξετάζονται , υπό το φως της πλούσιας νομολογίας του ΔΕΕ, οι περιπτώσεις των «δικαιολογημένων» και επιτρεπτών διαφοροποιήσεων λόγω ηλικίας. Τέλος, το τρίτο μέρος είναι αφιερωμένο στις έννομες συνέπειες της «αδικαιολόγητης» ηλικιακής διάκρισης ανάλογα με τον τρόπο εκδήλωσης της διακριτικής συμπεριφοράς και στην αποτελεσματική προστασία του θύματος κυρίως μέσω της «αντιστροφής» του βάρους απόδειξης, της δυνατότητας αντιπροσώπευσής του από μη κυβερνητικές οργανώσεις και της προστασίας του από αντίμετρα. Συνδυάζοντας την θεωρία με την πλούσια νομολογιακή περιπτωσιολογία και ανάλυση, αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για κάθε ασχολούμενο με ζητήματα αθέμιτων διακρίσεων και εργατικού δικαίου γενικότερα.
Δ. Ζερδελής, «Εργατικό Δίκαιο», 5η έκδοση, (Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, 2022).
Η εν λόγω έκδοση περιλαμβάνει τις τροποποιήσεις που επέφεραν στην εργατική νομοθεσία ο ν. 4808/2021 και ορισμένοι άλλοι νόμοι που ψηφίσθηκαν στο διάστημα που μεσολάβησε. Και σε αυτήν την έκδοση καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια για την επεξεργασία του πράγματι τεράστιου νομολογιακού υλικού, χωρίς να παραλείπεται ο κριτικός έλεγχος, όπου αυτό κρίθηκε αναγκαίο. Επίσης, λήφθηκε υπόψη και η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ζητήματα που τα εθνικά δικαστήρια εφαρμόζουν ενωσιακό δίκαιο. Παρά τις σημαντικές αλλαγές και την επαύξηση της ύλης που παρουσιάζει η νέα έκδοση, ο στόχος παραμένει ίδιος: η κατά τρόπο συστηματικό, μεθοδικό και κατά το δυνατόν με πληρότητα ανάπτυξη και επεξεργασία της ύλης των ατομικών εργασιακών σχέσεων, επιδιώκοντας να βοηθήσει τον εφαρμοστή του δικαίου και τον ερευνητή στο έργο τους και να τους δώσει ερεθίσματα για την περαιτέρω εξέλιξη του εργατικού δικαίου.
Δ. Ζερδελής/Δ. Γούλας, Επίτομο Εργατικό Δίκαιο, (Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, 2022).
Το παρόν αποτελεί μια ευσύνοπτη, αλλά πλήρη, παρουσίαση των κρισιμότερων ζητημάτων του εργατικού δικαίου. Στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να παρουσιάσει το εργατικό δίκαιο κατά τρόπο εύληπτο και συστηματικό, επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή ισορροπία μεταξύ δογματικής εμβάθυνσης και πρακτικής χρησιμότητας. Η έμφαση δίνεται στην ύλη του ατομικού εργατικού δικαίου, η οποία καταλαμβάνει τα δέκα πρώτα κεφάλαια, με το ενδέκατο κεφάλαιο να αφιερώνεται στα βασικά ζητήματα του συλλογικού εργατικού δικαίου.
Η παρούσα έκδοση λειτουργεί ως ένα εργαλείο σύντομης μελέτης, που έχει ως στόχο την άμεση κατανόηση των βασικότερων ζητημάτων και με αυτό το περιεχόμενο μπορεί να φανεί χρήσιμη τόσο στους φοιτητές, τους δικηγόρους της πράξης και τους εφαρμοστές του δικαίου όσο και σε μη νομικούς που επιθυμούν να γνωρίσουν τον συγκεκριμένο δικαιικό κλάδο.
Ι. Ληξουριώτης, «Εργατική Νομοθεσία (κώδικας τσέπης)», 11η έκδοση, (Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, 2022).
Η παρούσα έκδοση του κώδικα τσέπης ενημερωμένη μέχρι και τον Ν 4921/2022, περιλαμβάνει 75 νομοθετήματα που καλύπτουν το σύνολο σχεδόν της ύλης του εργατικού δικαίου, τόσο σε επίπεδο ατομικών όσο και συλλογικών εργασιακών σχέσεων, και συνοδεύεται από αναλυτικά περιεχόμενα και αλφαβητικό ευρετήριο. Αποτελεί ένα εύχρηστο εργαλείο για τους φοιτητές αλλά και για όλους όσους ασχολούνται με το εργατικό δίκαιο, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες των συχνών και αλλεπάλληλων μεταβολών της εργατικής νομοθεσίας.
Κ. Μπακόπουλος, «Η ελαττωματική καταγγελία και οι συνέπειές της», (Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, 2022).
Το παρόν έργο θέτει ως στόχο την ερμηνεία των νέων ρυθμίσεων του ν. 4808/2021 στο δίκαιο της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου καθώς και τη λειτουργική-συστηματική ένταξη των ερμηνευτικών πορισμάτων στο γενικό πλαίσιο της «αναιτιώδους» καταγγελίας (ν. 2112/1920 και ν. 3198/1955). Δεν αγνοείται και το πλούσιο νομολογιακό κεκτημένο για την καταχρηστική απόλυση (το προϋπάρχον του ν. 4808/2021). Αποτελεί βασική ερμηνευτική παραδοχή εδώ, ότι η παρούσα μεταρρύθμιση συμπορεύεται με τη νομολογία και οικοδομεί τις καινοτομίες της πάνω στα παγιωμένα νομολογιακά πορίσματα. Η διασύνδεση με το νομολογιακό κεκτημένο θα αποτελέσει το κλειδί για την ομαλή ένταξη των νέων θεσμών στο ισχύον σύστημα προστασίας της θέσης εργασίας. Με το περιεχόμενο αυτό, το παρόν αποτελεί ένα απαραίτητο ερμηνευτικό εργαλείο του νέου δικαίου της καταγγελίας.
Π. Μπουμπουχερόπουλος, Mobbing: Ευθύνη λόγω ηθικής παρενόχλησης στην εργασία, 2η έκδ., (Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, 2022).
Η διερεύνηση των συνεπειών της καθημερινής φθοράς στην υγεία όσων εργάζονται σε έντονα συγκρουσιακό, «αντισυναδελφικό» περιβάλλον βρίσκεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες διεθνώς στο επίκεντρο εκτεταμένων ερευνών και ζωηρών επιστημονικών συζητήσεων, τα αποτελέσματα των οποίων επέφεραν τη ραγδαία μεταβολή των συνειδήσεων ως προς τη σημασία της αρμονικής συνύπαρξης στην εργασία. Με τον όρο «Mobbing», αποδίδεται η σοβαρή διακινδύνευση της υγείας μέσω του βίαιου κοινωνικού (αυτο)αποκλεισμού μεμονωμένων κατά κανόνα εργαζομένων, ως συνέπεια συστηματικής κακομεταχείρισης και διαρκούς παρενόχλησης, (ψυχολογικής) βίας, εχθρικής, βάναυσης ή ανοίκειας συμπεριφοράς ή εκφοβισμού τους.
Με την παρούσα δεύτερη έκδοση του έργου, συμπληρωμένη με διεισδυτικές αναλύσεις και ερμηνευτικές παρατηρήσεις αφορώσες κατά κύριο λόγο τις ρυθμίσεις του Μέρους ΙΙ του ν. 4808/2021 για «τη βία και την παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας», παρέχεται στον ενασχολούμενο με το εργατικό δίκαιο στη θεωρία και στην πράξη ένα πολύτιμο εργαλείο, τόσο για την περαιτέρω έρευνα του φαινομένου όσο και –κυρίως– για την αποτελεσματική νομική αντιμετώπισή του, μάλιστα σε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων και γενικευμένης εργασιακής επισφάλειας, δηλαδή σε ένα ένδο – και έξωεργασιακό περιβάλλον που ευνοεί και ενισχύει το Mobbing και τις βλαπτικές για τον εργαζόμενο συνέπειές του.
Κ. Παπαδημητρίου, «Συλλογικό Εργατικό Δίκαιο», 3η έκδοση, (Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, 2022).
Στη παρούσα έκδοση αναλύονται με τρόπο περιεκτικό και ταυτοχρόνως πλήρη όλα τα ζητήματα που άπτονται του συλλογικού εργατικού δικαίου. Συγκεκριμένα, το έργο διαρθρώνεται σε τρεις μεγάλες ενότητες. Στην πρώτη ενότητα, αρχικά, παρουσιάζεται σφαιρικά η συνδικαλιστική ελευθερία ως θεμελιώδες δικαίωμα και στη συνέχεια, εξετάζονται αναλυτικά όλα τα ζητήματα που αφορούν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως ενδεικτικά η δομή, ο σκοπός, η ίδρυση και η διάλυσή τους κ.ο.κ. Στη δεύτερη ενότητα αναλύεται το δίκαιο των ΣΣΕ με αναφορά σε θέματα όπως τα διάφορα είδη, το πεδίο εφαρμογής, η διάρκεια και το χρονικό πεδίο ισχύος τους κ.λπ. Στην τρίτη και τελευταία ενότητα εξετάζεται το δικαίωμα της απεργίας και πιο συγκεκριμένα ζητήματα σχετικά με τον σκοπό και τα αιτήματά, τους φορείς, τις μορφές, τους περιορισμούς και τη νομιμότητά της. Η τρίτη αυτή έκδοση, πλήρως ενημερωμένη με όλες τις πρόσφατες νομοθετικές μεταβολές, αποτελεί ένα απαραίτητο βοήθημα για κάθε νομικό, ο οποίος ασχολείται, θεωρητικά ή και πρακτικά, με το συλλογικό εργατικό δίκαιο.
Λ. Σεραφείμ, «Συνδικαλιστικό και Σωματειακό Δίκαιο», 17η έκδοση, (Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα Ε.Ε., 2022).
Η έκδοση αυτή κρίθηκε αναγκαία μετά την δημοσίευση του ν. 4842/2021 που τροποποίησε ουσιώδεις διατάξεις του ΚΠολΔ. Η τροποποίηση, τόσο του συνδικαλιστικού ν. 1264/1982, δια του ν. 4808/19.6.2021, καθώς και του ΚΠολΔ με το ν. 4842/2021, όσο και η τροποποίηση του ν. 2725/1999, δια των ν. 4603/2019, 4639/2019 & 4726/2020, περί των αθλητικών σωματείων, ενώσεων και ομοσπονδιών, αλλά και των ατόμων με αναπηρίες, η διαμορφωθείσα νομολογία επί των σωματειακών θεμάτων, επέβαλαν να ακολουθήσει η παρούσα έκδοση, ώστε να προσφέρει και αυτή τις υπηρεσίες της, τόσο στη νομική επιστήμη, όσο και στους αναγνώστες της και, ώστε το έργο, με πλήρη πλέον επικαιροποίηση, να καλύπτει τα θέματα, όπως αυτά ισχύουν.
Β. ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΣ
Επιμέλεια ύλης: Σοφία Κοκκιναρά, Δικηγόρος, ΜΔΕ Εργατικού Δικαίου
ΑΤΟΜΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ
Νίκος Γαβαλάς, Η άδεια πατρότητας στον ν. 4808/2021: Συμβολή στην εξισορρόπηση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής ή τυπική συμμόρφωση με την ενωσιακή Οδηγία?, ΕΕργΔ 2022, σελ. 617.
N. Γεωργιάδου, Το νομοθετικό πλαίσιο για την μερική απασχόληση (μετά από τους Ν. 4611/19, 4635/19 και 4808/21), σελ. 1777.
N. Γεωργιάδου, Ο θεσμός της απόσπασης στο πλαίσιο του Ενιαίου Συστήματος Κινητικότητος Υπαλλήλων σε φορείς της Δημοσίας Δοικήσεως, ΔΕΝ 2022, σελ. 671.
Δ. Γούλας, Η τηλεργασία μετά τον ν. 4808/2021, ΕΕργΔ 2022, σελ. 631.
Κ. Δημαρέλλη, Τηλεργασία: ένα σύχρονο εργασιακό φαινόμενο υπό το πρίσμα των ρυθμίσεων του Ν. 4808/21. Μελ. ΔΕΝ 2022, σελ. 1077.
Δ. Ζερδελής, Η υποχρέωση άσκησης του διευθυντικού δικαιώματος και οι συνέπειες της παράβασής της, ΕΕργΔ 2022, σελ. 489.
Δ. Ζερδελής, Απασχόληση μέσω ψηφιακών πλατφορμών και εργατικό δίκαιο, ΔΕΝ 2022, σελ. 1057.
Αλ. Καραγιάννη, Παρατηρήσεις στην ΑΠ 1150/2021 (Μεταβολή εργοδότη – Μεταβίβαση επιχείρησης, ΔΕΕ 2022, σελ. 828.
Δ. Λαμπρόπουλος, Εργασία μέσω ψηφιακής πλατφόρμας: Oι διατάξεις του Ν. 4808/2021 και πρόσφατες Κοινοτικές κανονιστικές προτάσεις, ΔΕΕ 2022, σελ. 1038.
Γ. Λεβέντη, Η κήρυξη της ΣΣΕ-ΔΑ γενικως υποχρεωτικής - Διάρκεια της δεσμεύσεως των τρίτων (μη συνδικαλισμένων) - Μετενέργεια, ΔΕΝ 2022, σελ. 1617
Ε. Παναγιωτακοπούλου και Ε. Παπανικολάου, Η έννοια της μερικής απασχολήσεως. Δικαιώματα και παροχές, πρόσθετη απασχόληση, ΔΕΝ 2022, σελ. 1014.
Γ. Παναγιώτου, Η εξαναγκασμένη απόλυση, ΔΕΝ σελ. 890.
Χ. Πετίνη – Πηνιώτη, Η άδεια των μισθωτών, ΔΕΝ 2022, σελ. 1039.
Μ. Ρηγάκη, Εργατικό ατύχημα σε συνθήκες τηλεργασίας, ΔΕΕ 2022, σελ. 898.
Δ. Σιδέρη, Άρνηση παροχής εργασίας λόγω των θρησκευτικών πεποιθήσεων του μισθωτού, ΔΕΝ 2022, σελ. 881.
Ι. Σκανδάλη, Ο αδικαιολόγητος πλουτισμός στις εργασιακές σχέσεις, ΔΕΕ 2022, σελ. 1201.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ
B. Kορόκης, Παρατηρήσεις στην ΔΕΕ υπόθ. C-613/20, απόφ. της 6.10.2021 – Η απεργία αλληλεγγύης δεν συνιστά έκτακτη περίσταση κατά τον Κανονισμό (ΕΚ) 261/2004 – Σημεία τομής του απεργιακού δικαιώματος με την Ενωσιακή Ενιαία Αγορά, ΔΕΕ 2022, σελ. 692.
Ζ. Μαμματάς, Η ρύθμιση του ν. 4808/2021 για το ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε. και η αναγωγή της εγγραφής σε όρο για την κτήση νομικής προσωπικότητας ή τη συνέχιση άσκησης συνδικαλιστικής δράσης, ΕΕργΔ 2022, σελ. 1001.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ
Ε. Δοξάκης, Αντιστρέφοντας το βάρος απόδειξης στις εργατικές διαφορές του ν. 4808/2021, ΕΕργΔ 2022, σελ. 361.
Ιωαν. Ρόκας, Συλλογικά συνταξιοδοτικά κεφάλαια και συμβατικό ασφαλιστικό δίκαιο, ΔΕΕ 2022, σελ. 721.
Γ. ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
Επιμέλεια ύλης: Ιωάννης Σκανδάλης, Επίκουρος Καθηγητής Νομικής Σχολής Αθηνών
Ι. 18ο Πανελλήνιο συνέδριο ΕΔΕΚΑ – Σύρος 04.06.2022
Πραγματοποιήθηκε στη Σύρο, το Σάββατο 4 Ιουνίου 2022, στην συνεδριακή αίθουσα του Επιμελητηρίου Κυκλάδων, το 18ο Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο Εργατικού Δικαίου με θέμα «Η Εξάρτηση στις Εργασιακές Σχέσεις», που συνδιοργάνωσαν η Εταιρεία Δικαίου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΔΕΚΑ) σε συνεργασία με τον Δικηγορικό Σύλλογο Σύρου και το Ερευνητικό Κέντρο Εργατικού Δικαίου Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ.
Το συνέδριο ήταν άκρως επιτυχημένο και είχε ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή, τόσο με φυσική παρουσία των συμμετεχόντων, όσο και μέσω διαδικτυακής παρακολούθησης των εργασιών του.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε για ακόμα μια φορά τους χορηγούς του Συνεδρίου (Εθνική Ασφαλιστική, Onex Shipyards, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας, Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας, Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, Νομική Βιβλιοθήκη), καθώς και τον Δικηγορικό Σύλλογο Σύρου για την άψογη φιλοξενία. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου, κ. Κωνσταντίνο Φιφλή και το δικηγόρο Σύρου και ενεργό μέλος της εταιρείας μας, κ. Γρηγόρη Μισκεδάκη για την άψογη συνεργασία σε όλα τα οργανωτικά ζητήματα.
Αναλυτικά το πρόγραμμα του Συνεδρίου ήταν το ακόλουθο:
09.45 Εναρξη – Χαιρετισμοί
Πρωϊνή Συνεδρία
Πρώτη συζήτηση
Προεδρία
Δ. Κοκοτίνη Επ. Αντιπρόεδρος Αρείου Πάγου
10.00 Δ. Λαδάς, Επ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Η παραδοσιακή νομολογία
10.20 Δ. Ζερδελής, Καθηγητής ΑΠΘ
Τα κατ’ ιδίαν κριτήρια της εξάρτησης
10.40 Γ. Λεβέντης, Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Διάκριση από συγγενείς μορφές παροχής εργασίας
11.00 Διάλειμμα
Δεύτερη συζήτηση
Προεδρία
Δ. Τραυλός-Τζανετάτος, Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
11.30 Α. Καζάκος, Ομ. Καθηγητής ΑΠΘ
Ο ψηφιακός εργαζόμενος
11.50 Κ. Παπαδημητρίου,Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Η εθελοντική εργασία
12.10 Συζήτηση
13.30 Διακοπή
Απογευματινή Συνεδρία
Πρώτη συζήτηση
Προεδρία
Μ. Χασιρτζόγλου, Αρεοπαγίτης
17.00 Γ. Ορφανίδης,Ομ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Το τεκμήριο της εξάρτησης
17.20 Ι. Σκανδάλης, Επ. Καθηγητής ΕΚΠΑ
Οι οικονομικά εξαρτημένοι εργαζόμενοι
17.40 Συζήτηση
Δεύτερη συζήτηση
Προεδρία Θ. Παπαϊωάννου, Δ.Ν., Πρόεδρος ΑΣΕΠ
18.10 Κ. Ρίζος, Δ.Ν., Δικηγόρος
Η έννοια της εξάρτησης στο ευρωπαϊκό δίκαιο
18.30 Αγγ. Στεργίου, Καθηγητής ΑΠΘ
Η εξαρτημένη εργασία στην κοινωνική ασφάλιση
18.50 Μιχ. Παπαδημητρίου, Μsc-Δικηγόρος
Συγκριτική επισκόπηση του δικαίου της εξάρτησης
19.10 Συζήτηση
40 Λήξη
Δείπνο
ΙΙ. Εβδομαδιαίες συναντήσεις
Οι εβδομαδιαίες συναντήσεις της ΕΔΕΚΑ συνεχίσθηκαν κανονικά και πραγματοποιήθηκαν υβριδικά ή διαδικτυακά.
Ειδικότερα έχουν λάβει χώρα οι ακόλουθες εισηγήσεις μέχρι σήμερα:
Πέμπτη, 20.10.2022
Κώστας Παπαδημητρίου / Γιάννης Σκανδάλης: «Ζητήματα του Ν. 4808/2021».
Πέμπτη, 03.11.2022
Ιωάννης Κατσαρούμπας, «Διεθνές Δίκαιο και Ελληνικό Συλλογικό Εργατικό Δίκαιο: Σκέψεις από την ταραχώδη δεκαετία (2010-2019) και μελλοντικές προοπτικές.».
Πέμπτη, 10.11.2022
Γεώργιος Θεοδόσης: «Η διεθνική παροχή τηλεργασίας».
Πέμπτη, 24.11.2022 (Διαδικτυακά)
Άγγελος Στεργίου/ Δημήτρης Μπούρλος/ Αναστασία Ορφανού: «Εξέταση αιτήσεων συνταξιοδότησης με διαδικασίες ταχείας απονομής σύνταξης».
Πέμπτη, 8.12.2022
Μαρία Τσίπρα: «Έννομες συνέπειες του μη εμβολιασμού».
ΙΙΙ. Συμμετοχή του ΟΜΕΔ στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του ILO, στο Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο στο Τορίνο
Από την Ιστοσελίδα του ΟΜΕΔ:
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η συμμετοχή των Μεσολαβητών και Διαιτητών του ΟΜΕΔ στο πενθήμερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Building effective labour dispute prevention and resolution systems, της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας - ILO - που έλαβε χώρα στο Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο, ITC-ILO - στο Τορίνο, την εβδομάδα 21-25 Νοεμβρίου 2022.
Οι Μεσολαβητές και Διαιτητές του Ο.ΜΕ.Δ. είχαν την ευκαιρία να επιμορφωθούν σε επίκαιρα ζητήματα και βέλτιστες πρακτικές στα πεδία των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της επίλυσης συγκρούσεων στις εργασιακές σχέσεις.
Το εντατικό πρόγραμμα, με εισηγήσεις από ακαδημαϊκούς και θεσμικούς φορείς, αλλά και η αλληλεπίδραση με συμμετέχοντες από διαφορετικά οικονομικά και θεσμικά περιβάλλοντα, συντέλεσε στην εποικοδομητική εκπαίδευση των Μεσολαβητών & Διαιτητών και την εξωστρέφεια του ΟΜΕΔ.
Η συμμετοχή του ΟΜΕΔ στο εν λόγω εκπαιδευτικό πρόγραμμα εντάσσεται στο πρόγραμμα συνεργασίας και τεχνικής υποστήριξης του ILO, με θέμα την υποστήριξη του λειτουργικού εκσυγχρονισμού της Επιθεώρησης Εργασίας και των υπηρεσιών Μεσολάβησης και Διαιτησίας του Ο.ΜΕ.Δ., και χρηματοδοτείται από την DG REFORM.
IV. Συνέδριο στην Ύδρα της European Association of Labour Court Judges
Το Σεπτέμβριο 2022 (8-10.9.2022) πραγματοποιήθηκε στη χώρα μας, και ειδικότερα στην Ύδρα, το ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστών Εργατικού Δικαίου (European Association of Labour Court Judges).
Αντικείμενο του Συνεδρίου ήταν «Δικαστήρια και Υπερεθνικές Διαδικασίες μετά τον Covid». Η κεντρική εισήγηση έγινε από τον προσκεκλημένο Ομ. Καθηγητή Νομικής Κώστα Παπαδημητρίου με αντικείμενο «Προκλήσεις του 21ου αιώνα για το εργατικό δίκαιο στην Ελλάδα». Έλαβαν μέρος περίπου πενήντα υψηλόβαθμοι εργατοδίκες από όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Δ. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Επιμέλεια ύλης: Μιρέλλα Τσερόλα, ΜΔΕ Εργατικού Δικαίου – Μαρία Μαγδαλήνη Τσίπρα, ΔικηγόροςΑρείου Πάγου
I. Αρείου Πάγου Πλήρης Ολομέλεια 5/2022 - «Δημοτικές επιχειρήσεις Υδρεύσεως - Αποχετεύσεως (ΔΕΥΑ)»
II. Αρείου Πάγου 34/2022 - «Θανατηφόρο ναυτεργατικό ατύχημα»
III. Αρείου Πάγου Ολομέλεια 1/2021-«Μείωση των αποδοχών των εργαζομένων των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημοσίου τομέα»
IV. Αρείου Πάγου 1216/2021 - Τμ. Β1 «Υπολογισμός αποζημιώσεως»
V. Αρείου Πάγου 645/2021-Τμ. Β1 «Δεδομένα Προσωπικού Χαρακτήρα στο πλαίσιο της συμβάσεως εξηρτημένης εργασίας»
VI. Αρείου Πάγου 1532/2021-Τμ. Β1 «Συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον Δημόσιο Τομέα»
VII. Μον. Πρωτ. Αθηνών 635/2021- «Απαγόρευση ανταγωνισμού»
VIII. Αρείου Πάγου 902/2020 - Τμ. Β1 «Πρόσωπα διευθύνσεως και εμπιστοσύνης»
Συμβουλίου της ΕπικρατείαςΙ. Συμβούλιο της Επικρατείας (Ολομέλεια) 1404/2022
«Περικοπές Συντάξεων».
ΙΙ. Συμβούλιο της Επικρατείας (Ολομέλεια) 546/2022
«Επικουρικές συντάξεις ασφαλισμένων ΟΑΠ ΔΕΗ, που συνταξιοδοτήθηκαν πριν από την 1.1.2015»
ΙΙΙ. Συμβούλιο της Επικρατείας (Ολομέλεια) 435/2022
«Ένταξη ΛΕΠΕΤΕ στον Κλάδο Επικουρικής Ασφάλισης του e-ΕΦΚΑ»
ΙV. Συμβούλιο της Επικρατείας 1684/2022 (Ολομέλεια)
«Υποχρεωτικός εμβολιασμός Υγειονομικών»
V. Συμβούλιο της Επικρατείας (Ολομέλεια) 996/2022
«Ο.Α.Π.-Δ.Ε.Η.-Αποστέρηση σύνταξης λόγω ποινικής καταδίκης»
Με σχόλιο Μαρίας Μαγδαλινής Τσίπρα
VI. Συμβουλίο της Επικρατείας (Ολομέλεια) 2114/2021-
«Ιδιωτικοί Εκπαιδευτικοί»Αρείου Πάγου
Περίληψη: Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης- Νόμιμη η μείωση των αποδοχών των ν. 3833/2010, 3845/2010, 4024/2011 και 4093/2012.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Ναυτεργατικό ατύχημα- Aρχή αναλογικότητας
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: «ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε.».- Μείωση αποδοχών εργαζομένων κατά ποσοστό 25% μετά την 31-12-2016- Η εν λόγω διπλή μείωση των αποδοχών δεν αντίκειται στο Σύνταγμα- Δικαίωμα παρέμβασης συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Αποζημίωση καταγγελίας κατά τον ν. 4093/12–Υπολογισμός ετών υπηρεσίας
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Δεδομένα Προσωπικού Χαρακτήρα- Δικαίωμα πρόσβασης στο περιεχόμενο του υπηρεσιακού φακέλου και δικαίωμα αντίρρησης εκ μέρους του εργαζόμενου (αρ. 13 του Ν. 2472/97)
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: ΔΕΗ -Συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου-Μετά την αναθεώρηση του αρ.103 παρ. 8 Συντάγματος δεν είναι δυνατή η εφαρμογή του άρ. 8 του Ν. 2112/1920
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Υποχρέωση πίστεως εργαζομένου και υποχρέωση μη ανταγωνισμού – Aκυρότητα ρήτρας απαγορεύσεως απασχόλησης για διάστημα 3 ετών.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Διευθύνοντες υπάλληλοι – Έννοια - Εξαίρεση από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας για τα χρονικά όρια εργασίας.
Διαβάστε περισσότερα
Συμβουλίου της Επικρατείας
Περίληψη: Περικοπές Συντάξεων- Συνταγματικότητα αρ. 114 παρ. 4 ν. 4714/2020- Αξιώσεις συνταξιούχων ιδιωτικού τομέα για ποσά περικοπών κύριων, επικουρικών συντάξεων, επιδομάτων εορτών και αδείας από τις 11.6.2015 έως την δημοσίευση του ν. 4387/2016- Αποσβύνονται εφόσον, δεν υπήρχε εκκρεμής δίκη κατά την δημοσίευση του ν. 4714/2020.
Διαβάστε περισσότερα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Αναδιάρθωση ασφαλιστικού συστήματος -Επικουρικές συντάξεις ασφαλισμένων ΟΑΠ ΔΕΗ, που συνταξιοδοτήθηκαν πριν από την 1.1.2015- Συνταγματικότητα άρθρου 44 του ν. 4670/2020.
Διαβάστε περισσότερα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Ένταξη ΛΕΠΕΤΕ στον Κλάδο Επικουρικής Ασφάλισης του e-ΕΦΚΑ- Συνταγματικότητα αρ. 63 ν. 4680/2020.
Διαβάστε περισσότερα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Υποχρεωτικός εμβολιασμός Υγειονομικών – Συνταγματικότητα άρ. 206 του ν. 4820/2021- Υποχρέωση συνολικής επαναξιολογήσεώς του μέτρου εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος από την έκδοσης της απόφασης του ΣτΕ.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Υποχρεωτικός εμβολιασμός Υγειονομικών- Η παράταση της της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού – Αντισυνταγματικότητα αρ. τρίτου του ν. 4917/2022
Διαβάστε περισσότερα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Ο.Α.Π.- Δ.Ε.Η.- Αποστέρηση σύνταξης λόγω ποινικής καταδίκης- Αντισυνταγματικότητα άρ. 13 παρ. 4 του ν. 4491/1966 με σχόλιο Μαρίας Μαγδαλινής Τσίπρα
Διαβάστε περισσότερα
Το ερώτημα εάν ο νομοθέτης δύναται να προβλέψει την πλήρη και οριστική αποστέρηση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ασφαλισμένου, σε περίπτωση ποινικής καταδίκης έχει απασχολήσει επί μακρώ την νομολογία των εθνικών δικαστηρίων. Κατά κανόνα δε εγείρεται σε περιπτώσεις, που αφορούν δημοσίους υπαλλήλους ή εργαζόμενους άλλων δημόσιων φορεών, όπως εν προκειμένω η ΔΕΗ και αποτυπώνεται σε διατάξεις, όπως αυτή του άρ. 13 παρ. 4 του ν.4491/1966 αλλά και η αντίστοιχη διάταξη της περ. β΄ του άρ. 62 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων. Είναι αναμφίβολο, ότι σκοπός του νομοθέτη, κατά την θέσπιση των εν λόγω διατάξεων ήταν η προστασία του συμφέροντος της δημόσιας υπηρεσίας, αφού το ενδεχόμενο της αποστέρησης κάθε συνταξιοδοτικής παροχής, αποτρεπτικά για την τέλεση αξιόποινων πράξεων. Εξίσου, ωστόσο, αναμφίβολο είναι το γεγονός, ότι η προβλεπόμενη εκ των ως άνω διατάξεων συνέπεια της απώλειας κάθε συνταξιοδοτικής παροχής αλλά και παροχής υγείας, παρά το γεγονός, ότι ο ασφαλισμένος κατέβαλε εισφορές και παρείχε εργασία επί σειρά ετών, αποτελούσε ένα εξαιρετικά δυσμενές και μόνιμο μέτρο. Εξαιτίας δε της πλήρους αποστέρησης συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, που επέφερε η εφαρμογή των ως άνω διατάξεων, ήταν σχεδόν αναπόφευκτο, το θέμα να αχθεί ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων και εν συνεχεία ενώπιον του ΕΔΔΑ.
Επί σειρά ετών, η νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενέμενε στην συνταγματικότητα του άρ. 62 περ. β του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, επικαλούμενη λόγους δημοσίου συμφέροντος και ερμηνεύοντας την εν λόγω διάταξη στενά (ΕλΣυν ΙΙ Τμ 1359/2002). Σημείο σταθμός για την μεταστροφή της νομολογίας θα πρέπει να θεωρηθεί η υπόθεση Αποστολάκης κατά Ελλάδος (Απόφ. 22.10.2009 Προσφυγή Νο 39574/07), με την οποία το ΕΔΔΑ έκρινε, ότι η προβλεπόμενη από το άρ. 62 περ. β του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων πλήρης και οριστική αποστέρηση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, παραβιάζει τόσο το δικαίωμα στην περιουσία, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ όσο και την αρχή της αναλογικότητας.
Μετά την ως άνω απόφαση, το Ελεγκτικό Συνέδριο μετέβαλε την νομολογία του, δεχόμενο πλέον (ΕλΣ.Ολ 2248/2016, Ελ.Συν.Ολ.477/2014) ότι α) Η οριστική απώλεια του συνόλου της σύνταξης καθώς και η απώλεια όλων των παροχών κοινωνικής ασφάλισης συμπεριλαμβανομένων και των παροχών ασφαλίσεως λόγω ασθενείας, συνιστά μέτρο ιδιαίτερα επαχθές για τον ασφαλισμένο, που τον ακολουθεί μέχρι το πέρας του βίου του και θέτει σε κίνδυνο τη διαβίωσή του, στερώντας από αυτόν τα στοιχειώδη μέσα για την αντιμετώπιση των βιοτικών του αναγκών, σε μια ηλικία, κατά την οποία η δυνατότητα αναπλήρωσης της σύνταξής του, μέσω άλλων πόρων, είναι σε μεγάλο βαθμό αβέβαιη, αν όχι ανύπαρκτη. β) Η ποινικώς κολάσιμη συμπεριφορά του υπαλλήλου, δεν τελεί σε άμεση σχέση με το συνταξιοδοτικό καθεστώς αυτού, ώστε να μπορεί να καταστεί κριτήριο για την απώλεια του συνταξιοδοτικού του δικαιώματος, αλλά σχετίζεται άμεσα με την υπηρεσιακή του κατάσταση. γ) Οι ως άνω δυσμενείς συνέπειες είναι δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο σκοπό δημοσίου συμφέροντος, καθώς το επιβαλλόμενο μέτρο είναι τέτοιας έντασης και διάρκειας, που τον υπερακοντίζει προδήλως, ενώ ο σκοπός αυτός θα μπορούσε να επιτευχθεί με άλλα μέτρα εξίσου αποτελεσματικά αλλά λιγότερο επαχθή.
Στην ίδια ως άνω κατεύθυνση και με ταυτόσημη ερμηνευτική προσέγγιση κινείται και η σχολιαζόμενη απόφαση, η οποία έκρινε, ότι είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα, η ρύθμιση της παρ. 4 του άρθρου 13 του ν. 4491/1966, σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση ποινικής καταδίκης εργαζομένου στη Δ.Ε.Η. σε ποινή στερητική της ελευθερίας από 5 έτη και άνω για την τέλεση των αξιόποινων πράξεων της υπεξαίρεσης, απάτης, πλαστογραφίας και απιστίας σε βάρος της Δ.Ε.Η. ή του Ελληνικού Δημοσίου επέρχεται πλήρης και οριστική απώλεια του δικαιώματος σε κύρια και επικουρική σύνταξη, σε παροχές υγείας και εφ’ άπαξ βοήθημα.
Η σχολιαζόμενη απόφαση, με ευθεία αναφορά στην έννοια του συνταγματικού πυρήνα του δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης, επανέλαβε την νομολογία του ΣτΕ αναφορικά με την υποχρέωση του Κράτους για την χορήγηση, παροχών αναλόγων προς τις καταβληθείσες από τον ασφαλισμένο εισφορές και ικανών να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντας τους όρους όχι μόνον της φυσικής του υποστάσεως (διατροφή, ένδυση, στέγαση, βασικά οικιακά αγαθά, θέρμανση, υγιεινή και περίθαλψη όλων των βαθμίδων), αλλά και της συμμετοχής του στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν αφίσταται, ουσιωδώς από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού του βίου (Σ.τ.Ε. 1889-91/2019 Ολομ., βλ. και 2287-90/2015 Ολομ.).
Δέχτηκε δε περαιτέρω, ότι η ποινική καταδίκη του ασφαλισμένου δεν αποτελεί πρόσφορο κριτήριο για την στέρηση ή τον περιορισμό δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης και ότι περαιτέρω, η εν λόγω ρύθμιση δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη του σκοπού που επιδιώκει, δηλαδή την προστασία της περιουσίας της ΔΕΗ και του Ελληνικού Δημοσίου.
Δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει την λεπτή όσο και κρίσιμη διαφοροποίηση μεταξύ των αποφάσεων του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της σχολιαζόμενης απόφασης. Το Συμβούλιο της Επικρατείας μέσω της νομολογίας του θέτει ως φραγμό στην όποια παρέμβαση του νομοθέτη, τον συνταγματικό πηρύνα του δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης, εντάσσοντας σε αυτόν την χορήγηση παροχών, αναλόγων προς τις καταβληθείσες από τον ασφαλισμένο εισφορές και ικανών να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια, εξασφαλίζοντας τους όρους όχι μόνον της φυσικής του υποστάσεως (διατροφή, ένδυση, στέγαση, βασικά οικιακά αγαθά, θέρμανση, υγιεινή και περίθαλψη όλων των βαθμίδων), αλλά και της συμμετοχής του στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν αφίσταται, ουσιωδώς από τις αντίστοιχες συνθήκες του εργασιακού του βίου. Η προστασία δε αυτού του πηρύνα της κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί υποχρέωση του νομοθέτη απορρέουσα από το Σύνταγμα και τελεί υπό την εγγύηση αυτού.
Από την άλλη πλευρά, το Ελεγκτικό Συνέδριο θέτει, ως όριο κάθε παρεμβάσεως, την μη στέρηση των στοιχειωδών μέσων για την αντιμετώπιση των βιοτικών αναγκών του υποψηφίου συνταξιούχου. Άγεται δε στην κρίση περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, υπό το πρίσμα της προστασίας του δικαιώματος της περιουσίας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρ. 1 του 1ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και όχι υπό το πρίσμα της συνταγματικής υποχρέωσης του νομοθέτη να διασφαλίζει επίπεδα παροχών, που δεν θίγουν τον πηρύνα του δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης.
Υπό την έννοια αυτή, η αιτιολογία της σχολιαζόμενης απόφασης εισάγει ένα πιο πλούσιο και πιο συνεκτικό πλαίσιο προστασίας των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων, αφού πέραν της αναγνώρισης του δικαιώματος των ασφαλισμένων για την λήψη ασφαλιστικών παροχών, αναγνωρίζει αντίστοιχα και την υποχρέωση του Κράτους να τις παρέχει και μάλιστά σε ένα επίπεδο, που δεν περιορίζεται στην διασφάλιση απλώς και μόνο βασικών βιοτικών αναγκών.
Περίληψη: Ιδιωτικοί Εκπαιδευτικοί – Αναιτιώδης καταγγελία της σύμβασης εργασίας- Συνταγματικότητα αρ. 10 παρ.1 ν. 4713/2020
Διαβάστε περισσότερα
Ε. ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (ΔΕΕ)
Επιμέλεια: Βασίλης Καρόκης, ΜΔΕ Εργατικού ΔικαίουΙ. Υπόθεση C-301/21 - Curtea de Apel Alba Iulia (Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία – Οδηγία 2000/78/ΕΚ – Άρθρο 2, παράγραφοι 1 και 2 – Απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας)
ΙΙ. Υπόθεση C-713/20 - Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank (Κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων – Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 – Άρθρο 11, παράγραφος 3, στοιχεία αʹ και εʹ)
ΙΙΙ. Υπόθεση C-344/20 - S.C.R.L. Vêtement à connotation religieuse (Οδηγία 2000/78/ΕΚ – Διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία – Απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων λόγω θρησκείας ή πεποιθήσεων)
ΙV. Υπόθεση C-120/21 - LB (Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων – Οργάνωση του χρόνου εργασίας – Άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Οδηγία 2003/88/ΕΚ – Άρθρο 7 – Δικαίωμα ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών)
V. Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-518/20, C-727/20 - Fraport (Προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων – Οργάνωση του χρόνου εργασίας – Άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Οδηγία 2003/88/ΕΚ – Άρθρο 7, παράγραφος 1 – Δικαίωμα ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών)
VΙ. Υπόθεση C-377/21 - Zone de secours Hainaut - Centre (Οδηγία 97/81/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης – Ρήτρα 4 – Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων – Αρχή prorata temporis)
VΙI. Υπόθεση C-257/21 - Coca-Cola European Partners Deutschland (Οδηγία 2003/88/ΕΚ – Οργάνωση του χρόνου εργασίας – Νυχτερινή εργασία – Ίση μεταχείρηση)
VΙII. Υπόθεση C-192/21 - Comunidad de Castilla y León (Οδηγία 1999/70/ΕΚ – Συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP – Ρήτρα 4, σημείο 1 – Αρχή της μη διάκρισης)
IX. Υπόθεση C-625/20 - INSS (Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως – Οδηγία 79/7/ΕΟΚ – Άρθρο 4, παράγραφος 1 – Έμμεση διάκριση λόγω φύλου)
X. Υπόθεση C-587/20 - HK κατά Danmark και HK/Privat (Ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία – Απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων λόγω ηλικίας – Οδηγία 2000/78/ΕΚ)
XI. Υπόθεση C-426/20 - Luso Temp (Οδηγία 2008/104/ΕΚ – Προσωρινή απασχόληση – Άρθρο 5, παράγραφος 1 – Αρχή της ίσης μεταχείρισης – Άρθρο 3 παράγραφος 1)
XII. Υπόθεση C-101/21 - HJ (Οδηγία 2008/94/ΕΚ – Προστασία των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη)
XIII. Υπόθεση C-265/20 - Universiteit Antwerpen (Εργασία με μειωμένο ωράριο – Οδηγία 97/81/ΕΚ – Συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχολήσεως που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES – Ρήτρα 4, σημείο 1 – Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων)
XIV. Υπόθεση C-237/20 - Federatie Nederlandse Vakbeweging (Οδηγία 2001/23/ΕΚ – Άρθρα 3 έως 5 – Μεταβιβάσεις επιχειρήσεων – Διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων – Εξαιρέσεις – Διαδικασία αφερεγγυότητας – “pre-pack” – Επιβίωση της επιχειρήσεως – Μεταβίβαση (τμήματος) επιχειρήσεως κατόπιν κηρύξεως πτωχεύσεως της οποίας προηγήθηκε pre-pack)
*****
Περίληψη: Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία- Εθνική ρύθμιση, που έχει ως αποτέλεσμα ο μισθός ορισμένων δικαστικών λειτουργών προσληφθέντων μετά την έναρξη ισχύος της εθνικής ρύθμισης να είναι κατώτερος από εκείνον των προσληφθέντων πριν από την έναρξη ισχύος της.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Κανονισμός (ΕΚ) 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου) της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας-Πρόσωπο, που κατοικεί σε κράτος μέλος και ασκεί δραστηριότητα, στο πλαίσιο τοποθετήσεων μέσω εταιρίας προσωρινής απασχόλησης εγκατεστημένης σε άλλο κράτος μέλος, ως προσωρινά απασχολούμενος εργαζόμενος στο έδαφος αυτού του άλλου κράτους.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία- Έννοια θρησκείας ή πεποιθήσεων» ως αυτοτελείς λόγοι δυσμενούς διακρίσεως.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Οδηγία 2003/88/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, και το άρθρο 31 παρ. 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης- Αντίθεση με τις ως άνω διατάξεις εθνικής ρύθμισης που προβλέπει ότι η αξίωση ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών, που απέκτησε εργαζόμενος για ορισμένη περίοδο αναφοράς υπόκειται σε τριετή παραγραφή η οποία αρχίζει από το τέλος του έτους κατά το οποίο γεννήθηκε η αξίωση, όταν ο εργοδότης δεν παρέσχε πράγματι στον εργαζόμενο τη δυνατότητα να ασκήσει το δικαίωμά του για ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Οδηγία 2003/88/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας και άρθρο 31, παράγραφος 2, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης- Ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών εργαζόμενου, που περιήλθε σε κατάσταση ολικής ανικανότητας προς εργασία λόγω αναπηρίας ή ανικανότητας προς εργασία λόγω ασθένειας.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Ρήτρα 4 συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία μερικής απασχόλησης, που συνήφθη στις 6 Ιουνίου 1997 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES- Υπολογισμός αποδοχών επαγγελματιών πυροσβεστών πλήρους απασχολήσεως βάσει προϋπηρεσίας, που είχαν προηγουμένως ως εθελοντές πυροσβέστες υπό καθεστώς μερικής απασχολήσεως.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Οδηγία 2003/88/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003- Διάταξη συλλογικής σύμβασης εργασίας- Έκτακτη νυχτερινή εργασία προσαύξηση αποδοχών υψηλότερη από εκείνη που έχει καθοριστεί για την τακτική νυχτερινή εργασία.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Ρήτρα ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη στις 18 Μαρτίου 1999 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP- Αναγνώριση προϋπηρεσίας εργαζόμενου ως αναπληρωτής δημόσιος υπάλληλος.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Άρθρο 4 παρ.1 της οδηγίας 79/7/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1978, περί της προοδευτικής εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών σε θέματα κοινωνικής ασφαλίσεως- Εργαζόμενοι, που υπάγονται στην κοινωνική ασφάλιση και λαμβάνουν σωρευτικώς δύο συντάξεις λόγω ολικής μόνιμης ανικανότητας προς εργασία.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Άρθρο 3 παρ. 1, στοιχεία αʹ και δʹ, οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία- Όριο ηλικίας για την εκλογιμότητα στη θέση του προέδρου μιας οργανώσεως εργαζομένων.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Οδηγία 2008/104/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, περί της εργασίας μέσω εταιρείας προσωρινής απασχόλησης - Εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας η αποζημίωση την οποία λαμβάνουν οι προσωρινώς απασχολούμενοι, σε περίπτωση λύσης της σχέσης εργασίας τους με έμμεσο εργοδότη, για τις ημέρες της μη ληφθείσας ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών και για το αντίστοιχο επίδομα αδείας, είναι χαμηλότερη από την αποζημίωση την οποία θα μπορούσαν να αξιώσουν οι εργαζόμενοι αυτοί, αν είχαν προσληφθεί απευθείας από τον έμμεσο εργοδότη και καταλάμβαναν την ίδια θέση για το ίδιο χρονικό διάστημα.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Οδηγία 2008/94/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, περί προστασίας των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη- Πρόσωπο, που ασκεί σωρευτικώς, βάσει ισχύουσας κατά το εθνικό δίκαιο συμβάσεως εργασίας, τα καθήκοντα διευθυντικού στελέχους και μέλους του καταστατικού οργάνου μιας εμπορικής εταιρίας.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Ρήτρα 4 παρ. 1, της συμφωνίας πλαισίου για την εργασία μερικής απασχόλησης, η οποία συνήφθη στις 6 Ιουνίου 1997 και περιλαμβάνεται στο παράρτημα της οδηγίας 97/81/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 7ης Απριλίου 1998- Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ μέλους ακαδημαϊκού προσωπικού, που ασκεί διδακτικά καθήκοντα στο πλαίσιο καθεστώτος πλήρους απασχολήσεως και μέλους του ακαδημαϊκού προσωπικού, που ασκεί διδακτικά καθήκοντα στο πλαίσιο καθεστώτος μερικής απασχολήσεως.
Διαβάστε περισσότερα
Περίληψη: Άρθρο 5 παρ. 1, οδηγίας 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων- Μεταβίβαση του συνόλου ή τμήματος της επιχειρήσεως στο πλαίσιο διαδικασίας pre-pack ή κατόπιν κήρυξης πτώχευσης εφόσον προηγήθηκε διαδικασία pre-pack.
Διαβάστε περισσότερα
ΣΤ. ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Επιμέλεια ύλης: Έλενα Στοφόρου, ΜΔΕ Εργατικού Δικαίου
Β. Νομοθεσία για τον COVID-19
|
